Kayıp Zaman Hikayesi

Tekrar eden zamanın başlangıcı haber edildiğinde
Kulağına gelenleri kalemine anlatmaya çalışıyordu yine
Ama kalemi onun döktüğü dilleri hiç fark etmiyordu bile

Düşündü nasıl anlatsam kendimi diye ve düşledi bir ilham perisi hayalinde
Kafasını çevirdiğinde masasının üzerindeki kalemine
Gördü bir sincapla konuştuğunu masum bir heyecan ile

İhtimal vermediği düşüncelerle sincaba doğru ilerlediğinde
Kafasını çevirip baktı sincap çözümlenemeyen gözler ile
Ve yüzünde gösterdi çok küçük hınzır bir gülümseme

Gülümsemeyi görür görmez sincabın tatlı gözlerinde
İnandı düşlediği hayalinde, gerçek olabileceğine
Ve katıldı şevk ile sincap ve kalemin sohbetine

Bahsediyorlardı zamanın doğum gününden özellikle
Kendilerini katmayarak konuştukları işin içine
Hicvediyorlardı insanoğlunu iğneleyici sözler ile

Sorduğunda onlara bu anlamsız hiddet neden diye
Kilitlendi bakışları birbirleri üzerinde
Karar verdiler o an onun zamanını kaybettiğine
Ve anladı neden anlatamadığını kendini kalemine