30 Ağustos 2009 Pazar

Hayatındaki anlamsızlığı anlamsız çığlıklarıyla çözmeye çalışan bir melek hayal etmek istemiyordum beklide o gece, bilemezdim ki o geceki hayallerimin gerçek olacağını.

Şimdi anlamsız çığlıklarını dinliyorum melek hatta onları sana ben fısıldadım galiba benim anlamsızlıklarım mı senin boğazına acı veriyor yoksa… Melek bunu kendime saklamalıyım, gerçeği dile getirmem benim dilime yaramaz çünkü.

Bu senin kaçışın mı melek? Fısıltılarım sana çok mu geliyor yoksa, yoksa benim fısıltılarım o bardağı taşıran son damlalar mı? Hala orada mısın melek? Sesimi duyabilecek kadar yaklaşabilirsin bana. Ama aynı şey benim için geçerli değil maalesef...
Melek bu gece sana soracak çok sorum var.
Sorularımı sormama izin vereceksin değil mi melek? Çünkü sen geri çevirmeyi isteyemezsin değil mi? Peki sorularımı sorarken senin hislerini anlamazsam melek ve seni rahatsız etme riskini bilirsem… Ama sorularımı soramamalıyım biliyorum çünkü bilmiyorum… Melek bunu kendime saklamalıyım, seni incitme riskine giremeyecek kadar sevdiğimi bildiğimi.

Hayatındaki anlamsızlığı anlamsız çığlıklarla çözmeye çalışmıyorsun değil mi melek? O çığlıklar isyanının çığlıkları değil mi? Ama bilemezdim ki o geceki hayallerimin gerçek olacağını. Melek

meleği düşünüyorum... selamlıyorum ve gülümsüyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder